ریزش باران های شدید و سرازیر شدن سیلاب های اخیر در شماری از ولایت های کشور خسارات هنگفت جانی و مالی را به هموطنان ما به جا گذاشته که باید با راهکارهای معقول و همه جانبه به آسیب دیدگان این حوادث، پیش از دیگران، رسیدگی صورت گیرد.
بارندگی های اخیر در جریان همین هفته، بر شماری از ولایت های کشور، آسیب های جبران ناپذیری را وارد کرده، علاوه بر تخریب زمین های زراعتی، بندهای کوچک آبگردان، دیوارهای استنادی، تلفات مواشی و حاصلات زراعتی، تلفات انسانی را نیز به بار آورده است.
وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث امارت اسلامی در تازه ترین گزارش خود، خبر داده که از اثر بارندگی ها و سرازیر شدن سیلاب ها در ولایت های میدان وردگ، خوست، کابل، پکتیا، کنر، نورستان، غزنی و ننگرهار، حدود 38 تن شهید، 57 تن مجروح و ده ها تن مفقود، همچنان بیشتر از نه صد منزل به گونه قسمی و کلی تخریب و 456 رأس مواشی تلف و حاصلات بیشتر از هفت هزار جریب زمین زراعتی و باغ ها نیز از بین رفته است که این گزارش از حجم بلند و هولناک این حوادث خبر می دهد که باید به اسرع وقت به آن رسیدگی صورت گیرد.
افغانستان کشور محاط به خشکه و در عین حال کوهستانی است که این موقعیت جغرافیایی سبب شده که همواره ریزش باران های فصل گرما، سبب خسارات هنگفت مالی و جانی گردد، اما با تأسف هیچگاهی به این مشکل ریشه یی و اساسی رسیدگی صورت نگرفته، هر چند حوادث طبیعی پیش بینی نمی شود، اما با تدابیر پیشگیرانه می شود که از تلفات و خسارات آن جلوگیری کرد مانند جلوگیری از اعمار منازل در مسیر سیلاب ها و نزدیک رودخانه ها و … از این که همه ساله ریزش باران ها و سرازیر شدن سیلاب ها، هموطنان ما را متضرر می سازد، باید مسوولان امور برنامه یی را برای مهار این سیلاب ها با اعمار دیوار های استنادی و اساسی، رویدست بگیرند و در برخی از موارد مردم را نیز آگاهی دهند.
مگر مسأله کمک رسانی به آسیب دیدگان حوادث طبیعی، موضوع جدی است که باید به آن توجه جدی صورت گیرد و به اسرع وقت کمک ها ارسال و اگر بارندگی ادامه پیدا می کند، باشندگان آن، مناطق موقتاً از ساحه انتقال داده شوند.
هر چند نهادهای حکومتی از ارسال کمک ها به متضررین این حوادث خبر داده اند، اما حجم خسارات، چنان بزرگ و هولناک است که باید علاوه بر نهادها و کشورهای کمک کننده، نهادهای خیریه داخلی، تجار و سرمایه داران، همچنان شهروندان کشور نیز با اندکترین کمک، رسالت ایمان و میهنی خود را در مقابل برادران خود ادا نمایند و درد آسیب دیدگان را عمومی پنداشته کارزار جمع آوری کمک ها را ولو اگر اندک هم باشند، به راه بیاندازند.
