تاریخ افغانستان گواه این حقیقت است که مردم آزاده این سرزمین، هیچگاهی سر تعظیم به متجاوزان فرود نیاورده، بلکه در یک صف واحد بدون درنظر داشت مسایل قومی، سمتی، زبانی و مذهبی از کشور شان دفاع و حراست نموده، به یاری خداوند عزوجل و بازوی توانایی رادمردان این سرزمین، بزرگترین قدرت های نظامی جهان را نیز به زانو در آورده و مجبور به ترک افغانستان کرده و لوأ آزادی را در تمامی قلمرو شان به اهتزاز در آورده اند، اما با تأسف که دشمنان شکست خورده با توطئه و نیرنگ های مختلف، بعد از شکست شان، فضای همزیستی و مسالمت آمیز شهروندان کشور را با برنامه های استخباراتی به مخاطره انداخته، حکومت های پسا پیروزی را به چالش کشیده و یا به عناوین مختلف در صدد تضعیف حکومت و پارچه، پارچه ساختن باشنده گان این سرزمین شده اند، به گواهی تاریخ یکی از بدترین تیوری توطئه نیز تفرقه اندازی میان اقوام ساکن در افغانستان است که دشمنان زبون و شکست خورده، بیشتر به این مسأله پرداخته اند.بعد از شکست فاحش و قبیح امریکا و شرکایش از افغانستان، این کشورها به جای این که شکست شان را می پذیرفتند و به جبین گشاده، امارت اسلامی افغانستان را نه تنها که به رسمیت می شناختند، بل ویرانه های ناشی از تجاوز خون آشام شان را بازسازی و بهسازی می نمودند، بر عکس با توطئه ها و نیرنگ های جدید از به رسمیت شناختن، نظام جدید در افغانستان سرباز زدند، دارایی های ملی مردم ما را نیز مسدود و با گذاشتن شرایط غیر موجه و خلاف عرف متداول بین المللی، در صدد تسلط غیر نظامی در این کشور شدند که بدون شک، ملتی که آزادی و استقلال را به بهای خون خود به دست آورده باشد، هیچگاهی تابع شرایط آنان نمی شوند.
حالا که این توطئه گران و مستکبران خون آشام در دو دهه ی پسین به اهداف شوم شان نرسیدند، بر علاوه ی دیگر دسایس، اقدام به ایجاد رسانه های وابسته به خود، آن هم با زبان های ملی کشور، بدون رعایت اصول کار رسانه یی به اصطلاح از کاه کوه می سازند و در صدد تخریب اذهان عامه بر آمده اند، درست است که یک دولت دارای قوۀ مقننه، قضائیه و اجرائیه است که هر کدام این قوه ها در نظام یک اصل و برای وظایف مشخص ایجاد شده تا عدالت اجتماعی را تأمین، نظم و آرامش جامعه را نیز استحکام بخشند، اما این رسانه ها با نشر گزارش های ضد و نقیض از داخل افغانستان که گویا نیروهای امارت اسلامی افراد ملکی را بازداشت می کنند، می خواهند فاصله میان مردم و امارت اسلامی را ایجاد کنند، در حالی که کور خوانده اند، زیرا مردم زجر کشیده افغانستان امروز به آگاهی و پخته گی سیاسی رسیده، ظاهر و باطن قدرت های پوشالی مانند، ا مریکا و متحدانش را شناخته، هیچگاهی فریب آنان را نخواهند خورد، اما نظر به بزرگی توطئه بیرونی ها و اهداف شوم آنان که امروز از طریق رسانه های وابسته به امریکا، دنبال می شود، ایجاب می کند که مسؤلان امور این دسایس را جدی بگیرند، زیرا ادامه این توطئه ها، تأثیرات منفی خود را در جامعه خواهد گذاشت که باید مسؤلان امنیتی نه تنها که در اجرا و تطبیق قوانین نظم عامه از دقت و جدیت مضاعف کار گیرند، بلکه فرصتی به توطئه گران و رسانه های وابسته به آنان نیز ندهند تا اذهان عامه را توطئیه ها و دسایس، مخشوش و فضای اعتماد را خدشه دار سازند.
