هرکشور و جامعه، فرهنگ و عنعنات ویژه وبخصوص خود را دارد بادر نظر داشت اینکه فرهنگ، رسم و رواج های ویژه بیانگرهویت وشخصیت یک جامعه است، اما استند رسم و رواج هایی ناپسند که باعث ورشکستگی اقتصاد جامعه ومردم میشود وهمچنان سد ومانع آنچه که خواست مردم وحکم وهدایت دین مقدس اسلام است می گردد به گونه مثال در کشور عزیز ما افغانستان ازدواج وبه هم رسیدن جوانان به یک معضل جدی اجتماعی تبدیل گردیده است اکثرا جوانان به اثر مشکلات اقتصادی از نعمت ازدواج وزندگی مشترک محروم اند، گرفتن طویانه « ولور»ویاهم شیر بها ومصارف هنگفت در مراسم عروسی ها، دیواریست بلند وسر به فلک که مانع به هم رسیدن جوانان می گردد خریداری لباس های قیمتی ، خریداری طلا و پول هنگفت هوتل ها، اقتصاد یک خانواده را برای سالهای متمادی شکسته ونیاز است همان خانواده تمام عمر کارکند و وام آن را ادا نماید که بار بار این رسم ناپسند را همین زوج بر دوش میکشند .
چه خوبست چنین مراسم بادر نظر داشت امکانات اقتصادی جانبین یعنی خانواده دختر وپسر برگزار شود وآنهم درحدی که هتک حرمت برای دیگران نباشد برگزاری مراسم در هر بعد اجتماعی بایسته است که بادرنظر داشت احکام دین مقدس اسلام وپندار های مردم وامکانات اجتماعی برگزار گردد، زیرا یکی توانا ودیگری ناتوان است باید رسم ورواج ها طوری درنظرگرفته شود که هویت وشخصیت خانواده ها به اثر هم چشمی وسیالی وشریکی صدمه نبیند
امروزه هوتل های مفشن بامصارف بلند به نحوی رواج پیدا کرده که از توان وامکان اکثریت خانواده ها به دور است
آیا چنین سفره های رنگین با مشکلات عدیده اقتصادی هموطنان ما لازم است که نه هرگز نه پس بایسته است به غرض اینکه جوانان از زندگی مشترک باز نمانند آنچه را که تحت نام رسم و رواج مانع میشود باید زدوده و زمینه را برای جوانان مساعد سازیم تا جوانان به آرزوی شان برسند وصاحب خانواده وفرزند شوند
زیرا از یکسو سنت پیغمبر گرامی اسلام به جا گردیده واز سوی دیگر گلیم فحشا را از جامعه جمع نموده ورقم آنرا تحت صفر قرار دهیم .
وچیز دیگر اینکه فرهنگ افغانی وپسندیده خود را ترجیح بدهیم و از تقلید فرهنگ های ناپسند دیگران پرهیز نماییم تا باشد جامعه ای داشته باشیم عاری از رواج های نا پسند
شیر محمد استوار
