سرزمین آه و ناله

نسیم منصور

من ناله و افـغـانـم، مـن دیــدهء گـریـانم

مـن آه دل مظلــوم، مـن خــانهء ویــرانـم

در سیــنه نهــان دارم، غــم های همه دنیا

خونینه شب و روزم، حیــرانـم و حیــرانم

صد مشت ستم خورده، این پیکر خونیـنم

از عــالــم و از آدم، دلگـیــرم و دلگـیــرم

نه بوی گل ســوسن، نه نغمهء خوشبویی

افســـرده تــرین آدم، بی کــس و تنــهایم

بـس دود سـتم رفته، در چشــم نگاه مــن

بس سنگ جفا خورده ، جسم بی گناه من

یک لحظه نگاهـم کن ای پشت و پناه من

بشکسته دل شادم، دل خــون و پریشــانم

من ملت افـغـانم، بی همــدم و بی یــاور

بشکــسته دل شــادم، دل خون و پریشانم