ضربات کمرشکن مجاهدین، امریکا را وادار به فرار کرد

یکی از زیباترین‌های دین مقدس اسلام جهاد و مبارزه‌ی مسلحانه می‌باشد. جهاد در اسلام نقش برجسته‌ی دفاعی و محافظتی دارد و چون چتر آهنین از سرزمین‌های اسلامی و مسلمانان حفاظت و پاسداری می‌‌نماید. وقتی‌که سرزمین‌های اسلامی در معرض خطرِ تجاوز و اشغال کافران قرار می‌گیرند، مجاهد است که برای دفاع قامت بلند می‌کند، اسلحه‌ی جهاد است که در میدان معرکه سرود حق و آزادی سر می‌دهد و مجاهد است که سینه‌ی نازنین‌اش را سپر تیر سوزنده‌ی دشمنان متجاوز می‌سازد. قسمی که تجربه ثابت کرده است، یگانه نیرویی که تجاوز کفار را دفع کرده، یگانه اسلحه‌یی که وسایل پیشرفته‌ و مدرن دشمن را به چالش کشیده و یگانه وسیله‌یی که بم‌افگن‌های بلندپرواز و تانگ‌های فولادین ابرقدرت‌های جهان را به زانو در آورده، اراده و ایمان مجاهد و شمشیر جوهردار و اسلحه‌ی جهاد است. در درازنای تاریخ اگر نظر افگنیم در می‌یابیم که تنها ترس و هراس جهانِ کفر و اپراتوران جهانی از مجاهد و سلاح جهاد بوده و پیوسته برای نابودی مسلمانِ مبارز و مجاهد، تلاش ورزیده اند. واکنش جهان کفر، همیشه علیه اسلام سیاسی و جهادی بوده است و با گذشت هرروز تبلیغ اسلام‌هراسی را به راه می‌اندازند و ملت‌ها را از جهاد و مجاهدین می‌ترسانند. باوجودی که تمام برنامه‌های وحشت و دهشت، ساخته‌ی دست کافران است و آنان استند که شب و روز طرح جنگ می‌ریزند و سرزمین‌ها را در آتش می‌کشند. امروز ما شاهد جنگ‌های بنیان‌برانداز و خانمان‌سوزی در بسا کشورها هستیم که توسط امریکای غدار و روس خون‌خوار به راه انداخته شده است. این ابرقدرت‌های خون‌آشام در افغانستان نیز با قشون سرخ و سیاه حمله‌ی نظامی کردند، اما با شمشیر جوهردار جهاد و ایثار و فداکاری مجاهدین، تکه تکه شدند و کام شان از زهر شکستِ ننگین برای همیشه تلخ گردید. این از برکت جهاد و خون پاک شهدای گرامی است که دماغ مستکبران متجاوز به خاک ذلت مالیده شد و مغز اشغالگرانِ پست‌فطرت از هم پاشید. ملت شریف افغانستان باید قدر مجاهدین و اسلحه‌داران راه آزادی را بدانند و دست‌ و جبین مجاهد واقعی را پیوسته ببوسند. چون اگر جهاد و مبارزه نمی‌بود، دیگر مسلمانان در جهان از گوهر عزت، عظمت و آزادی محروم بودند و هر ازگاهی مورد تجاوز، ستم و ظلم کافران قرار می‌گرفتند. بدون شک، صدای جهاد و فریاد حق‌خواهانه‌ی تفنگ مجاهدین است که حق مسلمانان را از دهان اژدهای سرخ و سیاه جهانی گرفته و دست‌های ظلم و پاهای اشغال و تجاوز را از بیخ‌وبن، قطع نموده است. ما در افغانستان دیدیم که اگر قوت ایمان، زورِ بازوی مجاهدین و صدای حق‌طلبانه‌ی تفنگ جهاد نمی‌بود، دیگر آزادی افغانستان هرگز متصور نبود و در عالَم خواب و خیال هم آزادی و استقلال میسر نمی‌گردید. اما قوت ایمان، معنویت، تقوا و صدای تفنگ حق‌خواهانه‌ی مجاهدین بود که، دشمن را به زانو درآورد و بزرگ‌ترین قدرت های جهانی با پیکر خونچکان افغانستان را ترک گفتند. مجاهدین افغانستان با اراده‌ی آهنین و اسلحه‌ی جهاد، چنان مغز ابرقدرت‌ها را از هم پاشاندند که حالا دیوانه‌وار به هرسو حمله‌ور می‌شوند و با گذشت هر روز به عواقب مبهم و پیچیده‌تری روبه‌رو می‌گردند. به‌دین ملحوظ، مجاهدین هریک قابل تقدیر استند و باید هر کدام شان در محراق توجه قرار گیرند و برای نوازش این لشکز نور و روشنی هرچه که در اختیار ملت و امارت اسلامی افغانستان باشد، دریغ نشود. مجاهدین که تندیسِ غیرت و شجاعت استند و سالیانِ سال رزمیدند، زحمت کشیدند، تلخی‌های روزگار را چشیدند و فدارکاری کردند، حالا که فتح و پیروزی نصیب شان شده است، حق دارند که در سایه‌ی درخت نوازش بنشینند و از تمام امکانات و امتیازات برخوردار باشند. اگرچه مجاهدان واقعی و شهدای راه جهاد و آزادی، خون‌بها نمی‌خواهند و خون پاک آنان با متاع دنیا و منصب دولتی جبران‌شدنی هم نیست، اما باید مقامات کشور قدرِ وارثان جهاد و شهدا را بدانند و مشکلات بیوه، یتیم و بازمانده‌گان آنان را درک نموده، برای رفع آن، تلاش همه‌جانبه نمایند. امروز به سراغ بیوه‌ها و یتیمانِ برجامانده باید رفت و ازآنان به طور بی‌ریا و صادقانه دلجویی باید کرد و حال و احوال مجاهدانِ بی‌سرتوشت را باید پرسید و علت بی‌سرنوشتی و سرگردانی آنان را نیز باید جستجو کرد.چون آنان بودند که در میدان جهاد زیبا درخشیدند و افغانستان را از چنگال سیاه اشغالگران و هیولای متجاوز نجات دادند.

آزادی واستقلال امروزی ما نتیجه‌ی عرق‌ریزی مجاهدین و خون پاک شهدای کرام دیروز ماست. اگر جهاد و جانبازی دیروز آنان نمی‌بود، امروز این ملت در بردگی امریکا و جهان کفر به سر می‌بردند و افغانستان در کام اژدهای سیاه رفته بود و در معده‌ی آن، خردوخمیر می‌شد.

اما مجاهدین و شهدا باکمال خودگذری و ایثارگری؛ آزدی، استقلال و نظام اسلامی را به ارمغان آوردند و ملک و ملت را از خطر بلعیدن اژدهای خون‌آشام تاریخ، نجات بخشیدند. بیایید؛ جهاد و جانبازی آنان را با کمال افتخار بازتاب بدهیم و این روز پرافتخار که با خون پاک آنان نصیب ما شده است را جشن بگیریم و گرامی بداریم. در آخر یکبار دیگر بر روح مطهر شهیدان راه جهاد، آزادی و استقلال اتحاف دعا می‌کنیم و بقای نظام اسلامی و دوام احکام قرآن و شریعت غرای محمدی «ص» را از بارگاه رب العزت استدعا می‌نماییم.

تاتار