این روزها هوای شهرکابل وسایر شهرهای افغانستان آلوده شده که سبب امراض گوناگون گردیده است ، درحالکیه طبيعت و محيط زيست موهبتي الهي است و نگهداري آن براي تمام بشريت يک رسالت است، زيرا آلودگي محيط زيست بر کيفيت طبيعت اثر منفي ميگذارد و پيآمد زيانباري براي مجموع موجودات زنده به ويژه انسانها به بار ميآورد.
هرچندخشکسالی های اخیر به ویژه سالجاری وبلند رفتن دمای هوا ، میشود یکی ازدلایل اصلی آلودگی هوا درکشور باشد ،اما امروز مسأله آلودگي محيط زيست، يکي از مهمترين و زيانبارترين معضل زيست همگاني و تمدن انساني است که بايد نه تنها افغانان بلکه عموم بشريت به اين معضل توجه کنند هر چند نقش انسان در آلودگي محيط زيست بسيار مهم و اثرگذار است و اين انسان است که ميتواند هم محيط زيست را گوارا و عاري از آلودگي نمايد و هم ميتواند با بيرحمي و قضاوت دست به قطع جنگلات و ايجاد فابريکه هاي غير معياري، بهرهبرداري بيرويه از معادن و منابع طبيعي و… بزند و محيط را غير قابل زيست نمايد.
روي اين اصل است که فرهنگ اسلامي بيشتر از هر اديان و مذاهب ديگر، طبيعت را گهواره و زمينه ساز، پرورش و کمال انسان ميداند و با هر کسي که به محيط زيست آسيب برساند و آنرا براي رشد بشر نا امن سازد، برخورد جدي ميکند، زيرا نظام طبيعت بر اساس حکمت آفريده شده و همه عناصر آن از ابر و، باد و مه خورشيد و فلک در کار اند تا آدمي در پرتو آنان به ماديت و معنويت برسد. روي اين اساس خداوند عزوجل همه نعمتهاي خودرا در عالم طبيعت براي رشد و تعالي بشر آفريده و انسان را خليفه و مالک اين نعمتها قرار داده است. از اينرو همگان مؤظف اند که اين نعمت الهي را حفاظت و حراست نمايند.
هر چند در اين سا لهاي اخير خشکسالي هاي پيهم و قطع بي رويه جنگلات در شماري از ولايت ها، تأثيرات منفي بر محيط زيست ما گذاشته، اما مي شود که با راهکار هاي ممتد و همه جانبه و حفظ ساحات سبز و ايجاد آن، همچنان غرس نهال هاي مثمر و غير مثمر محيط خود را از آلود گي و خشکسالي نجات داده، در فضاي عاري از همه مشکلات به سر بريم.
