کَوني علوم؛    صبغت

د يعقوب پر خــــــــېل يې دا ســتر امتـــنان و

انبياء هــــــــم په دنيا کــــــــې پاچـاهـان وو

وې د زمکــــــــــې خزانــــــې ورته معلــومې

د توحيد د حــــــــــق داعي بيا په زنــــــدان و

د قحطي په مدیریـــــت کـــــې ښــــه دانــا و

دا ستــــــر خير يې رسيـــدلــی تر کــــنعان و

زموږ دين کــــې رهبانيت ګـــورئ رد شـــوی

رهبـــــــران او قائدين مـــــوږ د جهــــــان وو

که مباح هــــم وي خو نه مـــو ترې رغــــيږي

که موږ غواړو چــــې اعداد کــــې مخکښان و

ژبې زده کــــړئ او کَوْني علـــــوم پاخه کـړئ

کائنات کــــړئ مسخر، څو مو چـــــې توان و

د حديثو ذخیره کې مو هم طب شته هــم کرنه

ستونزه موږ کې وه چې بله خـــــــوا روان وو

خوار صبغت دې نه د دين نه د ســـــادين شو

پخواني ښـــــه وو د دواړو عالمـــــــــان وو