انتونیو گوترش سرمنشی سازمان ملل متحد در آستانه برگزاری نشست نمایندگان ویژه کشورها در دوحه در تویتی روی تعامل با امارت اسلامی و کمک های بشر دوستانه به میلیون ها نفر در افغانستان ونیازمندی آنان به این کمک ها پرداخته و موضوع کار زنان را نیز مسأله کلیدی در این نشست عنوان نموده است.
نشست نماینده گان ویژه کشور های جهان در دوحه، پیرامون بررسی مجدد تعامل با امارت اسلامی افغانستان و بازنگری عملیات اجرایی کمک های بشردوستانه و مسایل دیگر مربوط به افغانستان، برگزار گردید که تدویر این نشست، واکنش های متفاوتی را نیز به همراه داشته است، شماری از افغانان مقیم کشورهای اروپایی، خواستار عدم به رسمیت شناختن امارت اسلامی از سوی کشور های جهان شده اند که این هیاهوی مطبوعاتی افغانان در خارج از کشور، از سوی مردم رنج دیده و زجر کشیده افغانستان که سالیان درازی کوله بار از مشکلات، اقتصادی و نظامی را با خود حمل و تجاوز های شرق و غرب را نیز مهار و باغ آزادی و استقلال را با خون خود آبیاری کرده اند، تقبیح و آن عده از افغانان معترض را عمال بیگانه و فاقد احساس وطندوستی دانسته اند.
هرچند اگر به تظاهرات افغانان مقیم خارج، بی طرفانه نظر اندازیم به وضاحت معلوم می گردد که تعداد این افراد در هر کشور از شمار انگشتان هم کمتر بوده است، اما رسانه های غربی و وابسته به دشمنان مردم افغانستان، چنان به این مسایل می پرداخته و آنرا بازتاب می دهند که گویا تمام افغانان در تضاد با امارت اسلامی اند، در حالی که اگر به اصل قضیه بپردازیم نتیجه یی که به دست می آید، اینست که اگر امارت اسلامی از حمایت قاطبه ملت برخوردار نمی بود، با دست خالی، اما ایمان راسخ به خداوند (ج)، نمی توانست با بزرگترین قدرت های عصر (ناتو) که در رأس آن ایالات متحده امریکا قرار داشت، مبارزه و مقاومت کند که بدون شک در این پیروزی، یاری خداوند عزوجل و همت والای شهروندان افغانستان در سراسر کشور قابل مکث و تامل است، زیرا نظامی که بعد شکست امریکا و شرکایش بر افغانستان حاکم گردید، یکی از آروزهای دیرینه مردم بیگانه ستیز و با دیانت افغانستان بود و در این مبارزه، میلیون ها انسان، شهید، معلول، همچنان زیر ساخت های کشور نیز منهدم شده، اما با تأسف هنوز که هنوز است، دشمنان اسلام در صدد به چالش کشیدن مردم و نظام کنونی به عناوین مختلف هستند.
بنابر این مردم افغانستان از جامعه جهانی به ویژه سازمان ملل متحد می خواهند که به خواست و اراده مردم مقاوم و آزاده افغانستان، پیرامون به رسمیت شناختن امارت اسلامی و روابط حسنه دیپلوماتیک دولت با دولت، ارج گذارند و دریچه روابط دوستانه را مستحکم تر سازند و اگر به این خواست ها و آرزوها، باور ندارند، نظر خواهی و یا ریفرندوم عمومی را در داخل کشور راه اندازی کنند که بلاشک در آن صورت خواهند دانست که مردم شریف و دین دوست افغانستان، خواهان نظام اسلامی و تطیق شریعت غرأ محمدی و حفظ آزادی اند، زیرا این مسأله به تمام جهان هویدا گردید که مردم افغاستان نه کمونیزم و نه هم امپریالیزم را می پذیرند، صرف نظامی که مورد قبول مردم این کشور است، نظام اسلامی و تطبیق شریعت اسلامی می باشد، چون در تطبیق شریعت حکمت های نهفته است به گونه مثال اگر به تاریخ اسلام نظر اندازیم، به وضاحت معلوم می گردد که نظام های اسلامی از قدرت و جایگاهی ویژه یی در جهان برخوردار بودند و امپراتوری های اسلامی نیز از با صلابت ترین امپراتوری ها در جهان به حساب می آمدند.
روی این اساس کشورهای اشتراک کننده در نشست دوحه باید به خواست ها و آرزوهای مردم افغانستان بها بگذارند، نه تنها که امارت اسلامی را به رسمیت بشناسند، بلکه دارایی های مسدود شده این ملت رنجدیده را نیز آزاد و به دسترس امارت اسلامی افغانستان قرار دهند و همچنان روابط حسنه دیپلوماتیک را نیز گسترش دهند.
احمد نوید
