محمدصادق طارق
پس از حاکمیت دوباره‌ی طالبان بر پایتخت افغانستان و شکست نیروهای امنیتی اداره‌ی پیشین در مدت کوتاهی، جامعه جهانی در شوک بزرگی قرار گرفت. یگانه مسئله‌ی که در آن زمان حائز اهمیت بود مواضع متفاوت کشورهای گوناگون در باره شناسایی، عدم شناسایی و یا ارائه شروط خود برای به رسمیت شناختن طالبان بود.کشورهای منطقوی و بین‌المللی گرچه در نخست، حاکمیت امارت اسلامی را به بهانه‌های گوناگون منزوی می‌خواندند اما در نتیجه‌ی سیاست پر اعتدال طالبان، راه دیپلماتیک را به عنوان بهترین راه‌حل معضل افغانستان پذیرفتند. به‌همین دلیل گرچه تاکنون هیچ کشوری امارت اسلامی را به رسمیت نشناخته است اما کشورهای روسیه، چین، پاکستان، ترکمنستان، ایران و قطر طی چند ماه گذشته دیپلمات‌های امارت اسلامی را پذیرفتند.در این اواخر جمهوری اسلامی ایران با اتخاذ موقف متفاوت با سایر کشورها، برای تخلیه کامل سفارت افغانستان-تهران از کارمندان اداره‌ی پیشین و پذیرفتن سفیر جدید امارت اسلامی آماده شد. جمهوری اسلامی ایران در این گام بی‌مانند خود، به عنوان قدرت منطقوی با احساس و همسایه‌ی نزدیک افغانستان شاه‌کاری را انجام داده‌است که منافع حیاتی و ملی شان آن را ایجاب می‌نمود. به نظر می‌رسد اقدام اخیر گامی برای نزدیکی بیشتر بین تهران و افغانستان بویژه برای حل‌وفصل مسائل مرزی بین دو کشور می‌باشد.در این مورد باید طبق اعلامیه وزارت خارجه‌ی امارت اسلامی افغانستان گفت که: «تغییر در کادرهای دیپلماتیک، امر معمول اداری و حق مشروع هر کشور می‌باشد». سفارت یک کشور متعلق به گروه ویژه یا حزب سیاسی مشخص نمی‌باشد که باید برای همیشه در آن بماند بلکه حکومت کشور حق تغییر در کادرهای دیپلماتیک را درا می‌باشد.وضعیت مهاجرت افغانان به جمهوری اسلامی ایران نیز تقاضا می‌نمود که سفارت افغانستان به کسانی محوّل گردد که در همکاری با وزارت امور خارجه‌ی افغانستان از هیچ نوع تلاشی دریغ نورزند. پس از آنکه جمهوریت در افغانستان سقوط نمود و موج مهاجرت شهروندان افغانی‌تبار به ایران افزایش یافت، سفارت افغانستان در تهران که پیش از این نیز ظرفیت لازم را برای پاسخگویی به مهاجرین افغان نداشت، به دیپلمات‌هایی که وابستگی جناحی ندارند و فقط برای پیشبرد امور مراکز دیپلماتیک اعزام شده‌اند، سپرده شد. پس هویدا گشت که هدف این اقدام -پذیرش دیپلمات‌های جدید- خدمات بهتر به امور کنسولی و احوال شخصیه مهاجرین افغانستانی است.
به دلیل این‌که مردم افغانستان با توجه به مشترکات زبانی، فرهنگی و تاریخی از ایران توقعات بیشتری دارند، جمهوری اسلامی ایران نیز آماده پذیرش این اقدام شد.
به امید کاهش مشکلات افغان‌زمین و گسترش روابط دیپلماتیک آن.
