شهر پر هیاهو؛ مشکل آلودگی صوتی پایتخت چه زمانی حل می‌شود؟

شهر کابل شاید از معدود شهرهای جهان باشد که آلودگی صوتی در آن بی‌داد می‌کند. افزایش تراکم جمعیت، قلت شغل‌، عدم برخورد سفت و سخت با عاملین آلودگی صوتی و بسا موارد دیگر در این شهر سببب شده تا یک شهر پر هیاهو با میزان بلند آلودگی صوتی داشته باشیم. هرچند در یک سال پسین شهرداری کابل با جمع آوری دست فروشان سیار و ایجاد مارکیت‌ها برای آنان سهم قابل ملاحظه‌ای در خصوص کاهش آلودگی صوتی در داخل شهر داشته است. اما حواشی شهر، کوچه‌های فرعی و مکان های مسکونی هنوز هم از این پدیده رنج می‌برند. رشد سرسام آور دست فروشان و آیسکریم فروشان در سطح شهر کابل، آرامش خانواده هارا به هم ریخته و سلامتی آنان را نیز با خطرهای جدی مواجه نموده است. دست فروشان و فروشندگان آیسکریم های سیار، با بلندگوهای بلند و صداهای دلخراش، یکی پی دیگری و بدون وقفه، در کوچه های شهر کابل، حتی در ناوقت های شب مشغول داد و ستد استند. یکی در انتهای کوچه نمی‌رسد که دیگری از سر کوچه بلندگوی کراچی خودرا روشن می‌کند. این فروشنده‌ها معمولا کسانی استند که نان قاق می‌خرند، ماشین خیاطی درست می‌کنند، سبزی های فروشی میاورند، کراچی آیسکریم دارند و کتاب های فرسوده را خریداری می‌کنند. علاوه بر مشکلات اخلاقی، امنیتی و صحی که به وجود می‌آورند، صدای بلندگوهای شان به اندازه بلند است که به گوش تمامی اهالی کوچه می‌رسد و سبب آزار واذیت آنان می شود. از لحاظ روحی روانی آلودگی صوتی به شدت بالای روح و روان مردم تاثیرمنفی می‌گذارد و مشکلات متعددی صحی را به وجود میاورد.
یکی از بارز ترین پیامدهای ناشی از آلودگی صوتی را می‌تواند اختلالات روحی روانی گفت؛ آلودگی صوتی، تاثیرات بسا منفی بالای روح و روان مردم دارد. آگاهان میگویند، صداهای آزاردهنده، مشکلات روحی و روانی را نزد افراد به وجود میاورد و این بیماری را شدت می‌بخشد. تحقیقات نشان میدهد که آلودگی صوتی تاثیرات منفی روی شنوایی، قلب و عروق، استرس، اضطراب، سردردی، خستگی، سرگیجی و اختلال در سیستم گوارش دارد. از طرف دیگر مشکل دیگر آلودگی صوتی توسط دست فروشان، مشکلات عدم تمرکز ذهنی و فکری برای متعلمین، دانشجویان و فعالیت های فکری می‌باشد.
همچنین آلودگی صوتی میتواند تاثیرات خیلی آزار دهنده برای مریض و مریضداران داشته باشد. صدای بلندگوی کراچی داران و آیسکریم فروشان سبب می‌شود آرامش و استراحت مریض به هم بخورد و با عث ناآرامی اش بیشتر می گردد. افزون بر آن کسانی که بیماری روحی و روانی دارند، از سر و صدا به شدت متاثر می‌شوند و بیماری شان شدت پیدا می‌کنند.
با این وصف می‌شود برخی اقدامات و راه حل‌ها را به منظور جلوگیری از آلودگی صوتی روی دست گرفت که با اعمال آن‌ آقدامات میزان آلودگی صوتی را در شهر کاهش داد. نخستین راهکار، جای‌گزین و نصب تابلو یا ورق، به جای بلندگوهای مزاحم است. کراچی داران و فروشندگان باید قیمت اجناس و کیفیت آن را در روی ورق ها بنویسند و در روی اجناس نصب کنند؛ چون اکثرا سواد خواندن و نوشتن رادارند و راحت تر می‌توانند نوشته هارا بخوانند. در این صورت می‌توان از آلودگی صوتی در کوچه‌ها و شهر و بازار جلوگیری کرد و هم جنجال فروشنده های سیار وکراچی داران کم می‌شود. داخل شهر نیز موتر داران بجای سرو صدا، از تابلو و لوحه استفاده کنند که کجا می روند و مسیر شان کدام قسمت ها است. چون فعلا یکی از آلاینده های مهم صوتی در شهر کابل، هارندها، سرو و صدای موترداران به خاطر جمع کردن مسافران است، در ایستگاه های موترها حتی صداها قابل تشخیص نیست.
در کنار این موارد آنچه میتواند گام اساسی در راستای کاهش آلاینده های صوتی باشد تهیه استندردها و طرزالعمل های در این مورد و به دنبال آن توقف ماشین های آیسکریم فروشی و کراچی های سیار، در صورت عدم رعایت استندردها و طرزالعمل‌ها می‌باشد.
با این همه آلودگی های صوتی به عنوان یک معضل اجتماعی مطرح است و باعث بروز عدیده‌ی از مشکلات از جمله برهم زدن آرامش مردم می‌شود. پخش صداهای دلخراش توسط فروشنده های سیار در کوچه های کابل، آرامش خانواده هارا نیز به هم زده و سلامت روحی و جسمی شان را به خطر انداخته است. به خاطر این سر و صداها، مردم نمی توانند درست استراحت کنند، درس بخوانند، مطالعه داشته باشند، بیماران روحی و روانی بهبود یابند و به کارهای فکری و ذهنی شان
رسیدگی کنند.

اسفندیار