لیکنېمقالی اوتبصرې

نباید مسئله آب را سیاسی ساخت

امیر خان متقی سرپرست وزارت امورخارجه، از ایران خواست که مسئله آب را سیاسی نسازد.
مبصر آژانس باختر مینگارد؛ امیر خان متقی سرپرست وزارت خارجه امارت اسلامی، در تازه ترین گفته هایش بیان داشته است: موضوع آب را سیاسی نسازند و به جای سرو صداهای مطبوعاتی، این مسئله را از راه تفاهم و گفتگو حل کنند.
این گفته ها در حالی بیان می شود که در روز های اخیر، شماری از مقام های ارشد جمهوری اسلامی ایران، اظهاراتی در مورد حق آبه آن کشور از افغانستان، داشته اند .
این سرو صدا ها به سوژه مطبوعاتی برای شماری از رسانه های غربی ورسانه های مغرض دیگر مبدل شده است. این رسانه ها، با تبلیغات و گفته های نا متوازن شان ، تلاش کرده اند، روابط دوستانه میان دوکشور را تخریش کنند؛ در حالی که مسئله حق آبه ایران در سطحی نیست که روابط دوکشور را متاثر کند، زیرا با تدبیر وخرد می توان برای هر مشکلی راه حل پیدا کرد ودقیقا مولوی امیر خان متقی در اظهارات دیروز خود، به همین مسله تماس گرفته است وبیان داشته است که به جای سیاسی ساختن مسئله آب، این مشکل را از راه تفاهم و گفتگو و به اساس واقعیت هایی که در ساحه وجود دارد، حل کرد.
مقام های امارت اسلامی افغانستان جدا پابند به رعایت معاهده آب میان افغانستان وایران اند که در سال ۱۳۵۱ میان دولت های وقت دوکشور امضا شده است؛ مگر یک تفاوت وجود دارد که تغییر اقلیم ووضعیت جوی ، از سال ۱۳۵۱ تا امروز نه تنها افغانستان وایران، بل در مجموع کشور های همسایه، منطقه، فرامنطقه وجهان را با دگرگونی های اقلیمی مواجه کرده است، طوری که جهان خشکسالی های سختی را دراین مدت، شاهد بوده اند. مشکلات وآسیب پذیری های افغانستان از ناحیه تغییر اقلیم،واضح است. به اساس آخرین گزارش سازمان بین‌المللی نجات، افغانستان سومین کشور آسیب‌پذیر از تغییرات اقلیمی در سطح جهان است و این تغییرات بیشترین اثر مخرب را بر منابع آبی کشور گذاشته است. خشکسالی های مداوم وکاهش بی حد بارندگی باعث شده است که افغانستان بیشتر بیابانی شود وامروز ساحات جنگلی افغانستان کمتر از چهار در صد کل جغرافیای افغانستان است. همین مشکلات به کمبود آب وخشکسالی های مداوم پیوند دارد که نمی توان آز آن سطحی گذشت وآن را نادیده گرفت؛ اینها مواردی از مشکلات اند که نیاز به توضیح ندارند.
امارت اسلامی افغانستان در دو سال گذشته، در راستای مشکلاتی که قابل کنترول و حل بوده، اقدام کرده است؛ ولی مجبوریت‌های خارج از کنترول و توانی که از ظرفیت‌های بشری بالا باشد، باید درک شود.
مشکلاتی را که برادران ما در سیستان وبلوچستان از ناحیه کمبود و حتی نبود آب بدوش می کشند، برای ما قابل درک است و هر چه از دست افغانان آید برای همکاری در این خصوص دریغ نمی کنند؛ بالاخره ما افغانان همسایه خوب استیم.
در حال حاضر بند کجکی خود دچار کمبود آب است. ذخیره آن از نصف کاهش یافته است؛ نیاز جدی است تا این حقایق در نظر گرفته شود.
پس نباید مسایلی که قابل بحث و حل اند ، به آن شاخ وپنجه داد وزمینه مداخله کشور های دیگر را در این مسله مساعد کرد.
ما باید تغییرات اقلیمی و خشکسالی و مشکلات عایده از آن را درک کنیم، آن را مشکل همگانی بدانیم و برای مدیریت در یک خط حرکت کنیم؛ پیوند میان خشکسالی، کمبود آب و حق آبه را پیدا کنیم ومنطقی موضع گیری نماییم .
با تاسف امروز حرف های احساساتی در رسانه های ایرانی مطرح می شود که «چگونه حق‌آبه خود را از افغانستان بگیریم» بیان اینگونه حرف های احساساتی ،بیشتر واکنشی می شود که مارا به جای نمیرساند. بهتر است به جای این که بگویم «چگونه حق‌آبه خود را از افغانستان بگیریم» به منطق مسئله خیره شویم و در پرتو واقعیت ها تصمیم بگیریم وبرای حل دایمی مشکلات ناشی از کمبود آب، برنامه ریزی های مشترک داشته باشیم.

Related Articles

ځواب دلته پرېږدئ

ستاسو برېښناليک به نه خپريږي. غوښتى ځایونه په نښه شوي *

Check Also
Close