فخر انتقام؛ یا جنون بی پایان
به دنبال اظهارات جنجال برانگیز و غیر مسؤولانۀ هری شهزاده بریتانیا در مورد کشتن بیست و پنج نفر در ولایت هلمند،
احمد
به دنبال اظهارات جنجال برانگیز و غیر مسؤولانۀ هری شهزاده بریتانیا در مورد کشتن بیست و پنج نفر در ولایت هلمند، اعضای خانوادههای قربانیان و مردم افغانستان، خواستار محاکمۀ شهزاده هری شده اند.
اخیراً رسانههای بیرونی گزارشی را به نشر سپرده اند که به استناد آن، هری شهزاده بریتانیا در کتاب خاطرات خود از فجایع غیر انسانی و اخلاقی خود یعنی کشتن بیست و پنج غیر نظامی در افغانستان، پرده برداشته است که این موضوع واکنشهای را در سطح افغانستان به همراه داشته و بار دیگر درد و آلام مردم زجر کشیدۀ ما را تازه کرده است.
هر چند این مسأله موضوع تازه نیست، بلکه سالها و بارها، مردم افغانستان در مدت بیست سال گذشته، شاهد قتل، کشتار و به بند کشیدن هموطنان بی دفاع و بیگناه شان توسط نیروهای اشغالگر بوده اند، اما کشتار بی رحمانهی شهروندان هلمندی ما، آن هم به دست شهزاده بریتانیا که روزی زمام امور کشوری را که، همواره در امور دیگر کشورها، پیرامون نقض حقوق بشر مداخله و خود را مدافع حقوق انسانها در کره خاکی میدانند، به دست میگیرد، عمق وحشت، دشمنی و کدورت دیرینۀ زمامداران انگلیس با مردم آزادۀ افغانستان را به نمایش میگذارد و این مسأله را نیز واضح و روشن میسازد که کشورهای عضو ناتو به ویژه بریتانیا، با حملۀ غیر مسؤولانۀ شان به افغانستان نه تنها در پی انتقام گیری از مردم سربلند افغانستان بوده اند، بلکه به یغما بردن معادن، آثار تاریخی، ترویج کشت خشخاش، همچنان تولید و ترافیک مواد مخدر، آغشته ساختن جوانان به مواد مخدر، نهادینه ساختن فرهنگ غربی و ایجاد تفرقههای قومی و مذهبی، ترویج فساد اداری و اخلاقی و هزاران بدعت دیگر سرلوحۀ کارشان در افغانستان بود.
از اینرو ادعای پولهای کمکی این کشورها به افغانستان نیز جزء یک تبلیغ بی اساس چیزی دیگر نبوده و اگر کمکی هم صورت گرفت در بیست سال حضور نظامیان خارجی در افغانستان، توسط عمال بی دین و بی وطن شان که توسط بریتانیا و امثال آن به پستهای کلیدی گماشته شده بودند، دوباره به کشورهای غرب منتقل شده است.
با باور آگاهان امور سیاسی، عقده گشایی و کین توزی هری، که قطعاً منشأ از سه شکست فجیعانه انگلیس در افغانستان، میگیرد، این انسان دهری را واداشته تا با کشتن انسانهای مظلوم و پابرهنه به نحوی انتقام پدرانش را بگیرد، مگر افسوس که این سوال در ذهن این شخص به اصطلاح مدرن، خطور نکرده که افغانان هیچگاهی متجاوز نبوده و این انگلیس، روس، امریکا و شرکایش بودند که بر افغانستان حمله کرده اند، برعکس افغانان شخصیتهای علمی و دانشمند را به منطقه و جهان عرضه کرده، اما دفاع از سرزمین و ارزشهای ملی و اسلامی شان را حق خود میدانند.
بناً حالا که مردم افغانستان خواستار به محاکمه کشاندن هری و امثال آنها شده اند، بدون شک حق مسلم و قانونی شان است که باید از مجرای نهادهای بین المللی پیگری شود، زیرا رسانهیی ساختن، قتل و کشتار مردم بی دفاع چون افغانستان و تحریر آن در کتاب خاطرات در حقیقت ضربهی مهلک بر پیکر پوشالی دموکراسی غربی و کشورهای آنان است.
روی این اساس اگر این کشورها و نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر، جنایت هری را پیگری نکنند، بلا شک ماهیت این نهادها و سازمانهای در ظاهر مدافع حقوق بشر، بیشتر از این، زیر سوال رفته که در آنصورت حق مداخله در امور کشورهای دیگر را نیز نخواهند داشت.